Kapkara bir gecenin
En koyu yalnızlığında
Gökyüzune bakti kadın
Basıni kaldirarak usulca
Kimbilir kac yangından sag çıkmış
Ne firtinalar atlatmıştı
Yüreğinden ne yaralar almıstı
Kimbilir hangi vefasız icin
Geceler boyu ağlamıştı
Ayın savkı kadina vurdu
O bembeyaz yüz
Ay'la eşit olmuştu
Gece utandı karanliğindan
Kadın kendine sarildi
Yalnızlığından...
Kayıt Tarihi : 8.12.2020 15:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!