Yalnızlık esir alır tüm bedenini,
Aniden kararır bulutlar,
Güneş, sırtını çevirir ve karanlık hapis eder ruhunu,
Sonra birden sessizlik oluşur,
Tüm pencerelerde perdeler kapatılmıştır.
Kimse kalmaz, ne eş, ne dost ne de merhaba diyen yabancı,
Uzak kalır mutluluk,
Sorgular insan varlığını,
Kalabalıklar içindeki yalnızlığını.
Hasan Sarıkaya 2
Kayıt Tarihi : 4.12.2020 22:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
