Yine nedensiz bir hüzün üstümde.
Tarifsiz bir boş vermişlik içim de.
Dışımda mahşer-i bir kalabalık.
İçimde sahra da bırakılmış gibi bir yalnızlık.
Ne yana dönsem yüzüme çarpar.
Ne yana koşsam karşıma çıkar.
İçimde ki duvar.
Bir yalnızlık ki,
Ne dili var, ne şekli şemali,
Sanki bütün insanlığın üstümde vebali.
Kayıt Tarihi : 12.7.2020 03:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yalnızlık...
Bizim görevimiz Kur'anda ve sahih sünnetlerde emredilenleri ve tavsiye edilenleri yapmak ve nehy edilenlerden de azami derecede kaçmaktır. Daha sonra da bunları en yakınlarımızdan başlayarak gücümüzün yettiği nispette muhtaç ve müştaklara kavl-i leyyin ile tebliğ etmektir vesselam. Zira bütün insanlığa ulaşmak ve de onları irşat etmek gibi bir mükellefiyetimiz yoktur.
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (1)