SAMSUN / ÇARŞAMBA - 22.01.1998
Yalnızlık, kimsesizlik değil, insanın kendisizliğidir.
Karanlık bir sonsuzluktan ibarettir. Yani yokluktan...
Sıfırdır yalnızlık, hiçliktir.
Kocaman yüreğine kimsenin sığmamasıdır.
Hiç kimsenin sabahına "günaydın" olmamaktır.
Hiç kimsenin gecesine "tatlı rüyalar" olamamaktır.
Sen hiç , "hiç" oldun mu? Yalnızlık hiç olmaktır işte...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta