İçilip bi kenara atılan sigara izmariti gibiyim
Bi kenarda ateşin beni bitirmesini bekleyen.
İçten içe yanıyorum, kahroluyorum ben
Çıkan dumanlarımı da görmüyor kimse
Kimse sormuyor ne haldesin neredesin diye
Kimse işimin görülüp bi kenara nasıl atıldığımı bilmek dahi istemiyor.
Kenara atılan izmartik gibi yalnızım
Derinlerimde hissediyorum o yalnızlığı.
Kayıt Tarihi : 3.1.2022 05:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!