Yalnızlık Şiiri - Mert Can Akbulut

Hiç yalnız kaldınız mı
Doğduğunuz evde
Ben kaldım kendi şehrimde
Kimse yok etrafımda
Duvarlar soğuk, ışık yok
Loş bir oda da tek başımayım
Sesim yankılanıyor nefes alınca
Bu yüzden susuyorum
Sadece musluktan gelen
Damla sesi bozuyor sessizliği
Neden böyle sizce ?
Neden kimsem yok ?
Ne arkadaş, ne bir dost Ne de bir eş
Kimsem yok, yalnızlığımdan başka
Perdeyi açıyorum sokak karanlık
Kimsecikler yok
Okunan ezan ürpertiyor içimi
Kapatıyorum perdeyi
Oturduğum sandalye gıcırdadıkça
Bir sigara daha yakıyorum
Sigara içmeyen anlamaz bu yoldaşlığı
Yalnızlığım kaya gibi bastırıyor yüreğime
Nuri de aramıyor eskisi gibi
Duvarda asılı resim gülümsüyor
Tüm bunlar rüya dercesine