Yalnızlık Şiiri - Yüksel Alkan

Dolaşırken sokakları sevdiğinle,
Gözlerin güler her zaman.
Ağlamayı yalnızlığı bilmezsin,
O senin yanındayken.
Fakat bir gün biter bu günler,
Acı ve tatlı hatıralar geride kalır,
İstemese de terk eder gider seni,
O can-ı gönülden sevdiğin.
Ağlamayı yalnızlığı tadar,
Kendini kop koyu bir yerde bulursun.
Eskilerden eser yoktur orada,
O can-ı gönülden sevdiğinde yoktur.
Yıllar geçer aranmayan biri olursun.
İlkbaharını yaşayamadan,sonbahar gelir,
Bir çiçek gibi yavaş,yavaş solarsın,
İşte Sevdiğim,
Yalnızlığı o zaman anlarsın.