Yalnızlık Şiiri - Hikmet Sevgi

Hala yalnızsın güzelim bu yürekte
Her çarptığında, sekte üstüne sekte
Bir gece çalkalanır, boğulur yarın
Sonra, üstüme titrer yakamozların
**
Yalnızsın benim gibi, bu canda sende
Ve mahkûmsun bu öz durdukça, bedende
Dolunay gibi yıldızlar, arasında
Bir sen, yalnız bu gecenin karasında
**
Ve özlersen beni bir gün sabah erken
Doğmadan bir güneş, geceyi beklerken
Unutma ey mehtabım bu sözüm sana,
“çok yalnızım” yalnızlığından bu yana
***