Yalnızlık Şiiri - Radiye Diri

YALNIZLIK

Akıp giden yılların yasındayım

Her sabah yalnızlığa uyanıyorum

Savrulan gençliğim

Zindanım sen oldun gayrı

İnanıyorum bir sabah

Bir sabah seninle uyanmaya inanıyorum

Öyle bir dokundun ki! hiç kimse dokunamıyor artık kalbime

Her gece usum da dolaşıyorsun

Şiirlerimin ölçüsünü

Cümlelerimin hecesini bozuyorsun

Kaçamak bakışlar attın tenha yüreğime

Öylesine destursuz girdin yüreğime

Kederini bağladın kaderime

Gecenin gölgesinde azat ediyorum duygularımı

Kapı çalınıyor açıyorum

Hoşgeldin yalnızlık iyi gelecek biliyorum

Elime yüzüme bulaşan sevdanı

Yüreğime ki vedayı temizliyorum

Hoyrat esen bir rüzgâr kulağıma fısıldar

Azat et aşkın acısını

Dediğini yapıyorum

Her yeni günde doğan cilveli güneş göz kırpar efkârlı gecelere

Çok yoruldum

Sen benim en güzel gönül yorgunluğumsun

Dilimde pelesenk olmuş ağıdım

Ben ki küfür bilmezken ağzımda en olmaz küfürümsün

Kapattım tüm ışıkları

Güneşi, ayı,yıldızları karanlıklara gömdüm

Sevmek mi? lazım

Yoksa yola yalnız devam etmek mi?

Seve seve yalnızlığa talibim