Yalnızlık Şiiri - Engin Dönmez

Belli değil mi görünen halimizden
Ne kaldı kırık dökük hayallerden
Gün ağardıkça acı acı ilerleyen
Yalnızlığımın içinde yalnızlığı besleyen

Anlatmaya gerek yok her şey bellidir
Bazen susmak en tatlı zehirdir
Gönlümün içi bölünmüş bin paredir
Dikiş tutmaz yareler hepsi deliktir

Halden anlayan çıkar mı karşıma
Bilir mi derdimi acep bir bakışta
Dokunur mu geçmeyen yaralarıma
Gelir mi benimle büyük yalnızlığıma