Yalnızlık Şiiri - Ömer Burçin Özkişi

Kanlı bir irindir yüzüm
Yüzsüzlüğüme sebep olan
Maskeler iner maskeler kalkar
Bir babam olurum
Bir babama düşman
Sen ki yalnızlıkları sağaltansın
Bizi çoğaltan
Fakat öylesine kış uykusunda ki sevdam
Tomurcuklanan dallarına uzanamam
Bal yapmayan arınım
Ne yazık!
Özüne özümü katamam
Bilmekse yetmiyor
Yüzsüzünüm çünkü
Şahlanan atlar geçiyor kafamdan
Yüreğim doğuma gebe bir rahim
Mosmor bir bebenin
Hayırsız babasıyım
Babalar ki hayırsızdır çoğu zaman
Ve maske düşecek
Bir babam olacağım
Bir babama düşman
Koca bir yalnızlık çökecek omuzlarımıza
En ince dalından kırılacaksın
Ve ben yalnızlığımı
Pişmanlığımla büyüterek
Sana yalvaracağım
Gitme!