Yalnızlık Şiiri - Sadi Pekyiğit

Dolunay çıkınca ortada kalmadı karanlık
Deniz olabildiğince durgun ve bulanık
Hikayemde henüz bulamamışken bir başlık
Buğulu penceremde bir ben bir de yalnızlık

Yaş kırka vasıl oldu, Tembellik hasıl oldu,
Bir göz açtım kapattım, Bİlmem ki nasıl oldu?
Güneş az önce doğdu,Gönlüme henüz doldu,
Bu günü yaşamadan,Ne zaman yarın oldu?

Kafam düğümlü ipler gibi karmakarışık
Neden acaba bu anlaşmazlık?
Buğulu penceremde ben yokum artık
Hikayemin adı Yalnızlık

Yaradılış gayesi,Değil nefsin payesi,
Artık bir son bulmalı,Asalak hikayesi.

Kendime gelmeliyim,Rab'bimi bilmeliyim,
Nurlu bir hayat için,geçmişimi silmeliyim.

Kötüye ısrar hata,Olmaz yeni ihata,
Derhal başlamaz isek,Nefis ile cihata.