Yalnızlık Şiiri - Mesut Berk

Gece bir hayli sessiz de
Yıldızlar neden bu kadar kalabalık?
Bir ferahlık hükümran olmuş,
Düşmüş gönlüme,
İyi de…

Neden bu ayrılık?
Neden her yere sokuyor elini?
Neden her hayale vuslatı taşıyor?
Neden usanmıyor yıkmaktan beni?

Artık yalnızlık sözüm sana,
Artık yalnız bırak beni,
Hasretle, acıyla, ölümle…

Hayır olmadı daha da yalnız,
Yalnızlığı da yalnız bırak,
Öyle ki yalnızlık,
Hasretle ve ölümle beraber olmasın.

Tepemde inleyip durma rüzgar!
Onun sesini kulaklarıma getiriyorsun,
Ne olur sen de yalnız bırak beni!
Bana hep onu hatırlatıyorsun,
Yalnız olmadığımı!