Yalnızlık. Şiiri - Büşra Kiraz 2

Yalnızlığımın sesi gibiydi kulağıma fısıldadığın 'Seni seviyorum' cümlesi.
Bir güneş misaliydi sanki gözlerin,gecemin ayazını aydınlatan.
Hasretinin en ücra köşelerinde kalbime yazdığım sen,
Bir nefes gibiydi,her soluduğumda yüreğime kazınan kokun.

Sensizliğin en derin kuytularında yaşarım seni.
Günlerden sen,mevsim yine sonbahar.
Yağmur yağıyor üzerime,sanki hasretin yağarcasına,
Açıyorum kollarımı,çocuklar gibi koşuyorum gecenin bir vaktinde.
Deli sanıyorlar beni,görenler gülüyor.
Sensizliğin arayışlarında deli gibi haykırıyorum sen diye.
Arıyorum seni,gittiğimiz tenha yerlerde.

Hava kararıyor yine,yüreğime benziyor git gide.
Yıldırımlar düşüyor yüreğimin orta yerine.
Gözlerimde kanlı yaşlar,fikrimde yine sen.
Kaldırımlar yalnızlığıma eşlik ediyor bu sensiz şehirde,
Şafak çökmüş sensizliğin en zifiri gecelerine.

Sarhoş gecelere soruyorum seni delirdim yine,
Yalnızlığın duygusunda boğuluyorum her seferinde.
Bile bile,inatla özlüyorum seni kabuslu gecelerde.
Gözlerim senle geçirdiğimiz ıssız gemilerde,
Hasretinle yavaş yavaş deliriyorum gel artık küçüğüm...

@mrs_murgullu08