hangi karaya ayak bassam ıssız
bu şehir boş, boş bu kalabalık
daldan bir yaprak düşse ağaç yalnız
gidenin sayısıyla ölçülmüyor yalnızlık
hayaller anılar kuruntu işte
deniz gökyüzü avuntu işte
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla