Yalnızlık Şiiri - Aşır Demirbolat

Yangından kaçar gibi
Kendimi dışarı attım
Issız sokaklarda dolaştım
Durmadım sahile kadar
Kendi kendimle yarıştım
Yakamoz vurmuş maviliklere
Usulca arasına karıştım
Çalkalandı deniz yatağında
Kendimi balık sandım
Sokak lambasında çiseledi yağmur
Kendini göstermek istercesine
Gördüm yağmuru,sardım yağmuru
Tepeden tırnağa ıslandım
Eskiden kalbim deli gibi çarpardı
Ben hep bu havalarda uslandım
Aklıma geldin gece gece
Nefesim kesildi,sendeledim
Gittim duvar dibine yaslandım
Çıkardım bir sigara yaktım
Kimseler görmedi,gizli gizli ağladım
Gerisin geri döndüm evime
Yüzmetrekarelik mezarıma sığındım
Baktım sıvası dökük pencereme
Çifter çifter kuşlar dizilmiş
Kuşların çift oluşundan utandım
Açtım gardırobu ellerimle
Elbiselerini senin yerine kokladım
Hasret çift ağızlı bir bıçakmış
Kalbime girince anladım
Girdim bir odadan diğer odama
Yeni yeni öğreniyorum
Ayrılık koyarmış adama
Ortalıkta hüzün kokusu
Nasıl da sinmiş yakama
Masam ve gönlüm darmadağınık
Aç kollarını ben geldim
Selam Aleyküm yalnızlık
Selamun Aleyküm yalnızlık.....