Yalnızlık,. Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Yalnızlık
Yaşamın bırakılmayan bir kapanıdır
Sessizce koku ile gelen
Bazen onca bir kalabalığın içinde paldır gürdür
Gelen
Acılarla hep yeniden başlayan
Yaşamın bir hediyesi

Kovuldukça gitmeyen
Sana sımsıkı bağlanan
Bazen de kendini aratan
Bakarsın aynaya bundan
Ötesi yok dersin
Ve kulağına çınlayan beş vakit sesle
Ötesi var dersin
O en büyük yalnızlık dersin
Ömrün yalnız denizi dersin
Ulaç attıkça açılırsın
Açıldıkça o sarılırsın
Gelme gitme yalnızlık dersin
Adına ölüm,ölüm
Dersin