Yalnızlık Şiiri - İsmail Kırgıl

ne hazindir ki
yemyeşil bir bahçede
kuşların ağaçların ve böceklerin içinde
yalnızdı, yapayalnız..

keşke anlasaydı kuşların dilinden
onlarla şöyle bir sohbet etseydi
ağaçlarla şakalaşıp
böceklerle oyun oynasaydı

yalnızdı, çok yalnızdı
aslında varlığı ve yokluğu
kimsenin umurunda değildi
ağaçlar kendi halinde
kuşlar ve böcekler kendi halindeydi

kendinden başka herşey ve herkes
durumundan memnundu
onu görmüyorlardı bile
sanki hiç yoktu..

11 eylül 2017