Yalnızlık Şiiri - Muhammet Hüseyin Timuç ...

YALNIZLIK
Ayrılmaz yanımdan çok sever beni,
Koynuma sokulup çıkmaz yalnızlık.
Kaçmak istesem yavru ceylan gibi
Bırakmaz peşimi korkunç yalnızlık.

Mutlu olmayı hiç istemez gibi,
Hep yanımda bir tek yalın yalnızlık.
Beni hep sakınır ellerden gibi,
Hiç ayrılmaz tek ziynetim yalnızlık.

Ben güneşim o ise dünya gibi,
Bırakmaz peşimi döner yalnızlık.
Ben Hazar’ım o ise insan gibi,
Bitiriyor, kurutuyor yalnızlık.

Kalabalıklardayım mahşer gibi,
Bizi başbaşa çekiyor yalnızlık.
Uzaklardan gelenleri kovar gibi,
Sadece sen ve ben diyor yalnızlık.

Ben ozanım, o kopuzda ses gibi,
Yankılanıyor göklerde yalnızlık.
Ben şairim oysa mürekkep gibi
Damlıyor elimden, gidiyor yalnızlık.