Bilmezler yalnız olmayanlar duvarların konuştuğunu, süpürge ile dans edip bardaklar ile şarkı söylenebildiğini.
Anlayamazlar neden böyle susmaya alışığız biz, sanki konuşsak dinleyeceklermiş gibi, dinleseler de anlayacaklarmış gibi öğrenmek isterler.
Biz tevâzu ettikçe, onlar harfendâz kişilere dönüştüler, sanki biz bilmeyiz zevâhir ile alay etmeyi, ama biz âşık ve yalnız insanlarız zevâhire değil de içerisine bakarız biz.
Biz kimselere zararı olmayan maktulları anlayamazsınız siz hodbin kimselersiniz.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta