Yalnızlık Şiiri - Gülçin Yağmur Akbulut

YALNIZLIK
Bir dünya var etrafımda
Lambaları sönük
Yolları karanlık
Orda savaşlar depremler var
Yangınlar var sebepsiz
Uzun bir deniz var uçsuz bucaksız
İçinde yolunu bulamayan bir sandal
Ha devrildi ha devrilecek
Bir çığlık atıyor karanlığın içinden birisi
Ses vermiyor duvarlar
Üstüme üstüme geliyor kahrolası bulutlar
Bir bataklığa düşmüş
Çekiyor bataklık
Çırpınmak nafile
Eleri kanamış
Yüreği kanamış
Gözleri kanamış
Bir boşluk sarmış etrafını
Bir yel olmuş yerden yere savrulan
Uzatmak istemiş elini o kör kuyulardan
Kırmak istemiş çemberleri
Kırılmamammış zincirler
Yıkılmamış çemberler
Yol vermemiş
İçine düştüğü okyanuslar
Öldürmüş Kahretmiş kahrolası sensizlikler Bir mahkeme kurulmuş o dünyda
Sorgulayan insanlae
Sorgulanan o insan
Cezası yalnızlık olmuş
Ölümle eş
Ölümden beter
Gülçin Yağmur AKBULUT