Yalnızlık Şiiri - Hasan Çanakçı

Oturup kalmışım bir köşede aç ve susuz,
Bir su istesem sesim duvarlara çarpıp döner.
Güç kalmamış bedende bakışlar çaresiz,
Kulaklarımda bir ses hayalimde bir gülüş.

Bakıp kaldım kapıya belki biri açar.
Olmadı açılmadı kapılar,
Çıldırtan bir sessizlik,hüzünlü şarkılar,
Şekilsiz,soğuk beton yığını duvarlar…
Dile gel oturduğum sandalyem,masam
Neylesin beni süslü aynalar
Bari sen anlat beni bana kırık aynam.

Ağarmış ve bir yaprak gibi uçup gitmiş saçlar,
Nereden başladık, nereye geldik?
Bu yüzler,bu gözler şahididir
Yaşanmış acıların,korkuların,mutlulukların
Sen söyle kırık aynam nasıl da çabuk geçiyor zaman?

Dünya hali bu yürürsün ömrün oldukça.
Kazanırsın kaybedersin ama arzular bırakmaz seni.
Koşarsın hedefe doludizgin adımlarla,
An gelir tökezlersin,bulamazsın yanında kimseyi.

Hasan ÇANAKÇI
Eylül,2017