Yalnızlık.. Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Gözlerinin hayallerimi soldurmasıyla
Bir acı oturdu tam göğsümün ortasına
Rüyalarım sokak lambasının altında
Yarınlarım sensizliğinle solmakta
Denizin hırçın bir o kadar hasret kokan
Dalgaları özlemleri kırmakta
Uykularımı çaresizlik bölmekte yıkmakta
Gökyüzünde üstüme akmakta
Yalnızlık
Sensiz karanlığımın çölü ayrılık
Nefesime vuruyor dolanıyor sensizliğin ayraçları
Anılar ömürde bir bir döküldü çöktü parçalandı
Sigaramın dumanıyla doluşuyor üzerime
Gurbet, sensizlik, ayrılık
Günlere, haftalara, aylara sarılan sensizliğin
Kefenini yalnızlıkla ölçtük biçtik
Ve
Umutsuzluğun toprağını serptik
Sensizliğin son vapur düdüğü çalarken
Dermansızca kırık dökük sevdayı uğurladık
Varsın olsun her şey sensizliğinle senle
Sonraya kalsın
Kursağımı ilk önce sensizlik sen yırtsın
Beni sen değil sensizliğin idam ipi kucaklasın
Ayrılık üzerimde cellâdın gölgesi olsun
Ne soğuktu ne sıcaktı sensizlik ayrılık
Ne uzaktı nede yakın
Sevdama batan güzel bir acı