garip bir şeyler oluyor nefessiz kalıyorum
sanki mahallenin kedisini öldürmüş gibiyim
iftar vakti yemek yiyor insanlar
ben oruç tutmadan iftarı açmış değilim
3 kere açım dedim kimseler duymadı
dördüncüsünde özlediğim sütlaç çok ağladı
galiba akşam oluyor gün batımına susuyorum
kuşların her birine isimler veriyorum
birazdan sohbetin koyusuna saracak insanlar
ben pencere kenarında buğular biriktiriyorum
3 kere aynı yoldan geçtim kimseler duymadı
dördüncüsünde dut ağacı çok ağladı
...
Kayıt Tarihi : 10.6.2017 21:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Içel](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/10/yalnizlik-1721.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!