Ne yaman şeysin, ey yalnızlık!
Önce, sinsice sızar bünyeye
Alıştırır kendini, kendine
Ve boşaltır zerkini sessizce
Silahı sessizlik!
Yanında düşünce
Bırakır seni, sence
Ve sanırsın geldin kendine
Onun sevgisi seçmelik!
Çekemem sineye
Yalandan gülene
Güle güle
Ah, sen, sensizlik!
Hep yalnızlık
Hissiz bir ıssızlık
Bir nev'i haksızlık.
Kayıt Tarihi : 6.6.2017 06:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!