Bazen yalnızlığın tak eder ya canına
Susamışcasına bir yudum suya
Susarsın sevgiye dostluğa
Uzanır titreyen üşüyen ellerin
Bir sıcak dost eli bulmak umuduyla
Kalırsın öylece uzanmış ellerinle
Onca kalabalıklar arasında
Tek başına
Ne sesini duyan olur
Nede uzanan ellerinden bir tutan
Üşür yüreğin yalnızlığın soğuğunda
Hüzün gelir sarar seni sıkı sıkıya
Hasret okşar saçlarını
Siler akan gözyaşlarını yüreğinin
Sessizce içine akar göz yaşların
Yalnızlık yüksek bir duvar gibidir aşılmaz
Seslensen kimseler duymaz
Anılar en yakın dostun olur
Hemde en vefalısından
Her üşüdüğünde yüreğini ısıtan
31 mayıs 2004
Filiz TuranKayıt Tarihi : 18.6.2004 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrik ederim ve başarılarınızın devamını dilerim şiirle esen kal...slmlar
Saygılarımla...
Tebrikler güzeldi..
TÜM YORUMLAR (5)