çok yalnızım, mutsuzum
göründüğüm gibi degilim aslında
karanlıklarda kaybolmuşum
...bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır
aradıkça batıyorum karanlik kuyulara
kimse duymuyor çığlıklarımı
duyan aldırış etmiyor çekip kurtarmak istemiyor
bense insanların bu ilgisizligi karşısında ilgiye susamışım
ümidimi yitirmişim
biliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbim
arkamı dönüp inandığım ve güvendiğim herşeye
veda edeceğim
"en yakın yabancı sendin,
daha sürülmemişken ışığın biberi
yaramıza,
yaslanırken boşlukta duran bir merdivene
henüz.
...
güzdü sonsuz bir çöle takılan bakışımız,
ilkyaz derken -kışı gözden kaçıran
yüzlerce eller yukarı, saygı duruşlarımız
en güçsüz kollarla-
çözüldü aşkın zarif ilmeği
bulandı aynalar duruluğu.
çok gizli bir doğru gecenin toyluğunda
bilmedik çekenin yanlış bir uzaklık
olduğunu...
yabancıların en yakınıydın sen! "
ey iki adımlık yerküre
senin bütün arka bahçelerini gördüm ben!
Kayıt Tarihi : 20.4.2002 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ey iki adımlık yerküre
senin bütün arka bahçelerini gördüm ben!"
Alışamadı tüm o arka bahçede gördüklerine. Duyuramadı kimseye sesini ve kurtulmak istercesine her şeyden, her gün bir adım daha yürüdü ölümün üzerine. Nurlar içinde yat güzel insan.
'Öyle olur. 'Kardeşin duymaz, eloğlu duyar .'
Işıklar içinde ol Nilgün Marmara....Ruhdaşım
Saygılar, sevgiler olsun yürek sesine, şair.
Çığlık çığlığa haykıran çaresizlik
Sağır İnsanlar ordusu
Kör... meskun mahaller dolusu
Adım adım ölümün yolcusu
Gören yok bilen yok...
Sevende yok…
Yitik bir hayatın ardından
Geriye miras kalan
Şiirler ve sitem
TÜM YORUMLAR (32)