~~~ Y A L N I Z L I K ~~~
Bu yalnızlık bana çok şey öğretti,
Hepsinden önemlisi sabretmeyi.
Yalnızken kalabalık olmayı,
Kalabalık iken de kendimle kalmayı.
Sürekli kendimle kavgalar edip,
Sonra da tekrardan kendim ile barışmayı.
Hiç gocunup yüksünmeden !
Bütün acılara ve ihânetlere katlanmayı.
Beş metrede beşbin metre yürümeyi,
Ve ;
Odamın o acımasız sessizliğinde,
Duvarları kendime harîta yapıp,
Dünyâları dolaşmayı.!
Hepsinden daha güzeli ise,
Bütün kötülükleri ve nefreti yüreğimle silip,
İnsan olmayı,
İnsan olmayı...!
Kayıt Tarihi : 26.3.2023 21:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yalnızlığım ve acılarımı bu şiirin dizelerine sığdırdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!