Yalnızlık Şiiri - Kara Osman Nalbant

Dün yalnızdım
Bugün yalnızlıktan
Biraz daha ötedeyim
Ay doğarken
İki damla ayrılacak
Deryaya akan selden
Bir yaprak daha sarardı
Gülün dalında
Korkarım kara yelden.
Bu şiiri
Sana, cana yazdım
Yüreğimin sıcaklığı saklı
Sözlerimde
Tespih gibi dizildi
Damlalar gözlerimde.
Söndü sandığım yangın
Yeniden alevlendi
Közümü saklamıyor
Gayrı külüm
İyi ki doğdun diyorum
Sesimi duyuyor musun?
Gülüm