Yalnızlık Şiiri - Recep Şam

Her gece kötü bir ruh halindeyim
Ne kadar kötüymüş meğer ayrılık
Ellerin dilinde tespih gibiyim
Meğer ne kadar zormuş bu yalnızlık

Her gece öncekini aratıyor
Her gece kabus daha çok artıyor
Her gece bu ömrümü azaltıyor
Damla damla eritiyor yalnızlık

Geceler amansız geceler ıssız
Bir vesvese gelir birden apansız
Ümidin kalmaz kalırsın çaresiz
Bir pres gibi sıkar seni yalnızlık

Çekiyor içine bir girdap gibi
Kimse sormuyor ki bitap halimi
Ruhum kararıyor geceler gibi
Görmezsin güneşi örter yalnızlık

Saray bile olsa oturduğun yer
Kötü baht orayı cehennem eder
Her anın bir cefa her anın keder
Bir ömrü tüketir gider yalnızlık