Yalnızlık Şiiri - Mehmet Emin Tavaş

Paldır küldür giriyorum eve, kapıyı çalmadan
Gözlerim odanın bir köşesine takılıyor
Saatlerce bakıyorum gözümü kırpmadan
Yalnızlığın yüksek ve acımasız duvarları kaplıyor etrafımı
Çıkmayı beceremiyorum.
Paldır küldür giriyorum eve, kapıyı çalmadan.

Başımı her yastığa koyduğumda
Yine bir hüzün kaplıyor içimi
Yastığın diğer tarafı boş
Bir yanım boş
Ne tarafa dönsem de göremiyorum seni
Ta ki gözkapaklarım kapanıncaya kadar
Başımı her yastığa koyduğumda yine bir hüzün kaplıyor içimi.

Bir sızı var Göğüs kafesimin sol köşesinde
İçimdekine hasret uyuyorum her gece
Tenine hasret
Gülüşüne hasret
Nefesine hasret
Saçlarındaki yağmur kokusuna hasret
Gözlerine hasret
Bir sızı var Göğüs kafesimin sol köşesinde.

Her gece bir yıldız kayıyor yalnızlığımda
Büyük Sevdaların ayak izleri dolaşıyor yüreğimde
İsminde taşıdığın gül kokun burnumda
Ve beni hiç yalnız bırakmayan hayalin avuçlarımda
Her gece bir yıldız kayıyor yalnızlığımda.

Matemde sanki! gökyüzünü saran kapkara bulutlar
Her yer zifiri karanlık,
Yalnızlığıma şahit oluyor Gökyüzünde patlayan gürültülü flaşlar
Kaldırım taşlarının arasına gizleniyor aydınlıklar
Ve yine günün ağarmasıyla bozuyor sessizliği
Gökyüzünde şarkılar söyleyen martılar
Matemde sanki! gökyüzünü saran kapkara bulutlar...