Yalnızlık Şiiri - İsmet Anik

Al işte göçmen kuşlarda gidiyor
Yine yapayalnız kaldım bu yerde
Bir çınar ağacı eşlik ediyor
Bir de göl yalnız kaldığım günlerde

Sabahlar olmuyor zaman duruyor
Sigaramda bitmiş yandığı yerde
Meyhaneci masaları topluyor
Gelmedi mi diyor hani o nerde

Cevap veremeden yutkunuyorum
Kapatalım diyor hesabı görde
Yalnızlığı yanıma alıyorum
Doğru eve dertlerim bekler evde

Tek başına bir Turna görüyorum
Döneliyor göl kenarında seherde
Belki eşi tora düşmüş diyorum.
Kanla gözyaşı var yerde tüylerde

Ahh Turnam dilimde kaldı selâmım
Yalnız kalınca gidemedin sende
Gelde dertleşelim dertdaş olalım
Sende düştün benim düştüğüm derde.

Her göç vakti gelince aynı hüzün
Ben kalırım göçerler perde perde
Her gün sabah akşam ufukta gözüm
Gidenlerden gelecek haberlerde.

Saymadım kaç zamandır bu haldeyim
Seni ararım katran gecelerde
Karşımdaki göl kadar asudeyim
Yalnızlığım çınar olur göklerde.