Gündem de gene yalnızlık var.
Ve hiç ben burdayım demedi hayat.
Sinsice fısıldayan umut el ayak oluyor.
Destek alacak bir baston bulunmayınca çökeliveriyoruz sağlamlığını yitirmiş dizlerimizin üzerine.
Nefes bıktı ciğerlerden kalp bıktı atmaktan ve biz halen sevgiliyiz umut ile.
Gene de hayırlısı deyip avunmak kalır geri de.
Kayıt Tarihi : 5.4.2016 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!