Aslında çok sadıktır yalnızlık
Hiç bırakmaz beni ve baki olan tek şeydir.
Bir olmakta güzeldir ama ucunda hep bir ayrılık vardır.
Kimisi ölümle sonuçlanır, kimisi terk edişle
Bu yüzden dosttur bana yalnızlık.
Sebepsiz yere çekip giderler insanlar
Saçma sapan laflar edip sebep sizsiniz derler
Anılar ve fotoğraflar kalır geride ve nispet
Etmek için çalar sanki mutluluk şarkıları
Yine beyaz bayrak çekersin, yenilgiyi kabullenip
Saygı duyarsın yalnızlığa. Hep Mutlu olmak istersin
Yalnız, yalnızlığı cılız ve yalnız bırakmak olmaz.
Yalnızlığı sevsek o da çekip gider aslında
Çünkü değer verdikçe boş eleman oluruz
Her geçen gün karanlıkta biraz daha boğuluruz
Yeri geldiğinde kükreriz, uluruz
Hiç olmak istemeyiz yalnız ama
Her ne pahasına olursa olsun yılmadan
Sıkılmadan yolun sonunda yalnızlık bekler bizi
Herkes bırakıp gider ama ben gitmem der
Doğru der ve haklı da. Her şeyin sonu yalnızlıktır çünkü.
Kayıt Tarihi : 9.1.2016 08:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Surul](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/09/yalnizlik-1637.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!