kuytu bir kıyıda bıraksam yalnızlığı
yalnız kaldığında anlayabilse beni
yıllardır terketmedi gölge gibi peşimde
güneşi her görüşümde bitecek sanırım yalnızlık
aniden hava kararır karanlığın rehaveti çöker
yine otururum yalnızlığımla başbaşa
demle bir çay der gibi
içimdedir hep
hiç bırakmaz yakamı
Kayıt Tarihi : 30.4.2004 19:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)