Yalnızlık Şiiri - Abdullah Arıgün

Yalnız olmak değil mi düşündüren
İnsanları cehenneme götüren
Sessiz sessiz söylemeden öldüren
Acı çekerek insanı kahreden

Aramadıysan kendine bir kardeş
Demek ki senmişsin gerçek leş
Şimdi sessiz odalarda çilekeş
Düşünürsün artık nerde bir kardeş

Ağlarsın gecesinde sabahında
Özlersin dostunu aklının rıhtında
Bakarsın hem sağına hem soluna
Şimdi beklersin fecrin şafağında