Yalnızlık Şiiri - Muhittin Barış Güven

Ne derdim oldu ne yarim
Sonsuzluktu hayalim
Güner güner bitmekteyim
Ne kurtaranım var ne düşünenim.

Bu kadar merak etme, söyleyeyim,
Bir zamanlar ben de böyleydim
Düşeceğime, öleydim
Sustum, her zaman ezildim

Baktığın yerde gördüğün şey,
Eskiden neydin sen, hey!
Kuzeyin güney, güneyin kuzey
Kaybolmuşum bitap gecelerde.

Duymuyorlar seni, görmüyorlar artık
Yenilgiyi kabullen, dayanmandan bıktık,
Sustuk sustuk bir şey bulamadık,
Gündüzler bana hala karanlık.

Gördüğüm şu son ışık
Biterse bitsin artık
Başımda beyaz bir sarık,
Yürürüm sonsuzluğa...