Gözyaşı değildir yürek acısı
Kimlere anlatsam anlar acı yaşımı
Kuşlar konmuş paylaşmışlar aşımı
Yalnızlık öyle garip, öyle burukmuş insan, anlatamadım
Paylaşmayı denesem başaramadım
Başımı yaslayacak omuz bulamadım
Eller bayram derdinde ben mahsun kalakaldım
Yalnızlık öyle garip, öyle burukmuş insan, anlatamadım
Geceler düşman oldu uykularım çalınmış
Herkes bir çatı altında sobaları yakılmış
Bilmem anlımıza hangi yarım sevda yazılmış
Yalnızlık öyle garip, öyle burukmuş insan, anlatamadım
Adımız anılmış dost sohbetinde
Belki bir sokak başı,belki bir kır kahvesinde
Özenmiş yaşantımıza niceleri bizi bilmese de
Yalnızlık öyle garip, öyle burukmuş insan, anlatamadım
Bilirim artık şiirin bitmesi gerek
Öyle demiş büyükler bu günler de bitecek
Gün olur devran döner yüzler artık gülecek
Hayat dersi pek zormuş, bu güne dek bir bunu anladım
Kayıt Tarihi : 8.4.2004 13:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili ağabeyim bu güzel şiiriyle , özellikle büyük şehirlerde her geçen gün sayıları artan yalnızların derdini dile getirme duyarlılığını göstermiş .
Şükürler olsun ki yalnız değiliz. Tüm kötüler ve kötülükler hariç , Allah kimseyi yalnız bırakmasın .
Hürmet eder , ellerinizden öperim.
bizi beslesin yalnızl bırakmasın
yalnızlık yaşanır... :)
TÜM YORUMLAR (14)