Yalnızlık... Şiiri - Hayriye Gaygın

Yalnızlık Dediğin Nedir ki Canımın içi...?

Biliyormusun birtanem benim yalnızlığım senin yalnızlığının bire bir eşi...
Yok yok hiç boşuna şaşırma! Benim yalnızlığım başka yalnızlıklara benzemez deme sakın bana...
Benzer hemde öyle benzer ki bak anlatayımda dinle...
Yalnızlık dediğin nedir sence canımın içi...?
Mesela benim yalnızlığımda;
Gölgem yalnızdır duvarlarda...
Ayak seslerim yalnız yankılanır kaldırımlar da...
Parkta yalnız hışırdatırım sonbaharda yaprakları
ve
yalnız ıslanırım Nisan yağmurlarında baharda...
Soranlara
Ellerim hep üşür derim bilmem nedense...
Biliyormusun senin gibi bende yalnızlığından utanır gibi çıkarmam pek meydana
...ellerim hep ceplerimde
Kahkahayla gülerken tek çınlar sesim komik filmlerde,
ağlarken tek ben duyarım hıçkırıklarımı,
sesim bana yankılanır
...duvara çarptığında
Arada keyfim kaçar ateşimmi var ne?
Elin gezmez alnımda busen ise hayalde...
Bir çorba yapsan bana yada ben sana okkalı bir türk kahvesi hemde orta şekerli
İçerken karşılıklı eski günlerden anlatmanı isterim...duymam
...anlatmak isterim duymazsın
...gelecek desem diyemem_kederli..
Canım, ruhumun özlemi akşam masada tabağım vardır sadece tabaklarımız değil
Güzel bir müzik eşliğinde bir elin nesi var iki elin sesi var misali şarap kadehim şerefe diye etmez meyil...
Gün batımında hüzünler ah! diye çöker içerime otururum banka iç çekerim geçen çiftleri izleyerek
..özlem ve hasetle ve umutlar beslerim yine de belki diye doğacak güne....
Güneş yine
...tek doğar üzerime bedenim hasretken tenine
Uykumun arasında canım deyip sesini duymak isterim nefesini
...oysa sadece benim nefesimdir dönen geri...
İşte böyle birtanem gördün mü hiç farklı değilmiş değil mi?
Yalnızlık dediğin nedir ki canımın içi...
Yalnız el, ten ve yürekten gayri...

Hayriye Gaygın Pürtül_06.03.2014/Bursa