Yalnızlık zor zanaat...
Klasik sokak jargonuyla tanımlanan ve şehir efsanesiyle bütünleşen "hayat okulunda" öğreniyorsun "yalnızlığı" ama diploması yok, sınıfta kalmak da yok, öğreneceksin alışacaksın başka yolu yok çünkü...çırak, kalfa falan da olmuyorsun, direk ustalık belgeni alıyorsun, çünkü ya yalnızsındır ya değilsindir ortası yok bunun...
Kimi sonradan, kimi anadan doğma yalnızdır. Kimi tek başına, kimi kalabalıklar içinde yalnızdır. Kiminin kendi tercihidir, kimi ise yalnız bırakılmıştır...İşte en acısı ve içine oturanı da budur; "sevdiklerinin tarafından yalnız bırakılmak"
Çaresi sende değildir çünkü, elin mahkumdur sevdiğin tarafından hapsedilen yalnızlığı çekmeye...
Çekersin çekmesine de, "yalnızlığı yalnız çekmezsin" içinde büyüttüğün bu yalnızlık zaman ile birlikte döllenip bir çok şeye gebe kalır, hataları, yanlışları ve bazen günahları doğurur senin kapına bırakır ve çekilir bir kenara ve seyreder sonra seni zafer edasıyla...
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Tam benim hayat felsefem.... ve mükemmel
yüreğinize sağlık ustam
Gerçekten zor zanaattir yalnızlık. Ustalık ister, duyguları yönlendirmek, acıları tek başına yaşamak, sevinçlerinde tek başına eğlene bilmek zordur
Duyguların derinliğinden gelen yürek sesi
kutluyorum bu anlamlı şiiri yüreğinize sağlık tebrikler
Afet hanım.
kutluyorum güzel bir yazı
yalnızım
yalnızlık kadar....
Yürekten kopup gelen,
içtenlikle yazılmış anlamlı ve
akıcı dizelerinizi haz alarak okudum.
Emek vererek ve göz nuru dökerek yazmış olduğunuz
bu harikulade paylaşımı severek okudum kutlarım
Parildayan pirlanta kaleminizi yurekten kutluyor isiltinin omrunuzce hic sonmemesi dilegiyle tebrikler saygilar Allah kimsyi yanliz birakmasin ustad saygilarimla
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta