Yürüyorum sessiz sedasız
Ve de yapayalnız
Oturdum bir banka
Önümde rüzgarın sesiyle karışan dalgalanan deniz
Bir de misafirlerim var, kuşlar
Kuşlar, bir sağa bir sola uçuşuyor
Hepsi de ben gibi yalnız
Aynı kaderi paylaşıyorum onlarla
Yalnızlık
Galiba, onları da bir yere bağlayan bir şey yok
Ben gibi
İkimizde özgürüz hem de sonsuz
Kanat açıp gidiyoruz
Gönül rüzgarının götürdüğü yere
Zaman yine çok hızlı geçiyor
Haber vermeden aniden
Ne de çok geçmiş zaman
Saçlarda aklar, yüzde hayat çizğileri
Ne de çok geçmiş zaman
Saatte epey olmuş
Güneş gökyüzündeki yerini terk ediyor
Yavaş yavaş
Gitme vakti geldi yine
Soğuk, karanlık ve sessiz yatağıma..
28.09.2013
Fuat KuşKayıt Tarihi : 28.9.2013 10:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fuat Kuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/28/yalnizlik-1434.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)