Sanma yaşarken bir tek sen yalnızsın
İnsanlar yalnızdır, yalnızlığında
Tohumken büyürken ana rahminde
Tek başınadır kendisi kendinde
Karanlık korkusunda yalnızlığın
Doğarken işitilir ilk çığlığın
Hayatın belirir ilk nefesinde
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
