Yalnızlık hiç bitmeyen duygu
Anlıyamaz yaşamayan bunu
Lacivertten siyaha karartır ruhu
Ne kadar örtünsende, soğuk bir uyku
Islansada yalnız olan, aramaz kuytu
Zamanla alışır, daralmaya ruhu
Lambanın loş ışığında gözleri puslu
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta