Kimsesiz bir gecede
Rüzgar, yıldızlar ve ben..
Yapayalnızım..
Artık yalnız değilim.
Rüzgar beni, ben rüzgarı okşuyorum..
Usul usul,
Derinden, acıtmadan..
Sade rüzgar değil,
Yıldızlar da sevgilim..
Kutupyıldızı ile kesişiyorum
Utanmadan..
Yalnızlığımı terk ediyorum..
Bunalmadan..
Kayıt Tarihi : 29.6.2013 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Urla'da Hayvan Yetiştiriciliği ve çobanlık yaptığım dönemde, bir gece avluda yatarken, doğanın anılan elemanlarının yanımda, benimle birlikte olduğunu ve gerçekte yalnız olmadığımı hissettim. Ve hemen kaleme sarıldım..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!