Yalnızlık uzaklardan esen bir rüzgar
Tatlı bir meltemdir yalnızlık.
Gecenin karanlığında ağlayan bir insan
Bir aşıktır.
Öyle bir duygudur ki;
Kiminin dostu, kiminin sırdaşıdır.
Kimi insanın küstüğü kaderidir belki de
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta