Yalnızlık... Şiiri - Ali Maruf Ersever

Yalnızlık uzaklardan esen bir rüzgar
Tatlı bir meltemdir yalnızlık.
Gecenin karanlığında ağlayan bir insan
Bir aşıktır.
Öyle bir duygudur ki;
Kiminin dostu, kiminin sırdaşıdır.
Kimi insanın küstüğü kaderidir belki de
Yalnızlık kimine göre ihtiyaç, derdine devadır.
Kiminin olamadığı ilaç, kiminin bir parça ekmeğidir.
Beliki de kazanmaya çalıştığı ekmek parası,
Hasta bir çocuğun annesine almak istediği
Bir demet çiçektir ‘’ yalnızlık ‘’
Karşılıksız bir duygu olsa da
Kimi insan parayla, şöhretle mutlu olur,
Kimi insan ise yalnızlıkla.
Yalnızların dostu Rabbidir bilirse eğer…