Yalnızlık Şiiri - Hakan Bostancı

yalnızlık, akıyor üstümden
kimden bulaştı şimdi tam hatırlayamıyorum
ne zamandı, tarihi yok
en son gidenden mi?
belki de anadan doğma...
galiba... yok yok senden...
belki de ölümün yakınlığı bulaştırdı
bırakıp kaçan herkes gibi sen...
ahh... toprak gözlüm anlamazsın ki
anlasan yapmazdın...
senden geldi bana yalnızlık
senden de gitmez...
kimin elini tutsan, bulaşır yalnızlığımız
kimin gözüne baksan, ben gibi bakarsın
için yanar...
yalnızlığımız, kanar kıpkırmızı
kimin yanına yatsan, yalnızsın
şaşırırsın!
kaç kişi olsa da hayatında
anlamazsın neden ıssız için
yalnızlık bulaştı birkez senden
büyür büyür, sarar seni de
senden de gitmez...
akar damla damla
toprak rengi gözlerinden...