Yalnızlık Şiiri - Yılmaz Özdemir

Yılmaz Özdemir
102

ŞİİR


6

TAKİPÇİ

Yalnızlık

Rüyamda saçlarım yanıyordu
Yumruklarımı yemiştim
Ellerim yoktu.
Bağırdığımı benden
Başka kimse duymuyordu.
Koşmak için kaldırdığım ayak
Bir türlü ileri gitmiyordu
Seni görüyordum
Yanında birileri vardı
Ben sana dokunuyordum
Ama sen hissetmiyordun.
Titreyerek uyandım.

Rüya nerede biter?
Hayat nerede başlar?
Yalnızlık kimsesiz bir çocuk
Beynimin en kuytu köşesinde uyuyan.

Yılmaz Özdemir
Kayıt Tarihi : 6.6.2012 12:20:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yılmaz Özdemir