Odamın duvarları benim sırdaşım.
Gözyaşlarımı silecek kimsem yok.
Ağlamaya bile hakkım yok.
Yine de dökülen her gözyaşı,
odamın dört duvarından yüzüme çarpacak.
Yüzüme çarpacak güçsüzlüğümü,
yalnızlığımı, sensizliğimi.
Kayıt Tarihi : 21.2.2012 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!