Yalnızım bu gün yapayalnız
Hele akşamın yalnızlığı bir başka
Hücre gibi olur odan
Hangi ısınma aracı olursa olsun
İliklerin buz keser
Bir dostun nasılsın demesini beklersin
Yada tebessüm eden
Bir yüz görmek istersin
Yoktur işte kahretsin
Hep sıcacık bir el tutsun ellerimi istedim
Ömür boyu bırakmadan
Dilinde dua gibi
Seni seviyorum diyen
Şefkatiyle saçlarımı okşayan
Sevgi dolu kollarıyla beni saran
Yalnızlığın üşüttüğü bedenimi
Nefesiyle ısıtan
Her canım dediğinde hayatı sevdiren
Cana can katan
Kara gözlerine hasret olduğum
Her tel saçında sevgi bulduğum
Gül pembesi dudaklarında
Dört mevsimi yaşadığım
Sen......
Gel artık bitir bu yalnızlığı...
25/10/2010
Ya Tabe mlogo volim
Kayıt Tarihi : 28.1.2012 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!